Het verhaal van Isabelle, verteld door Luc
 

Isabelle Peters

 

‘Iesje is niet meer.’ Met die woorden liet ik op 14 augustus 2018 vrienden en familie weten dat het mooie leven van Isabelle tot een einde was gekomen. Na 5,5 maand gestreden te hebben, kon haar lichaam het niet langer aan en is Isabelle uiteindelijk overleden aan de gevolgen van uitgezaaide borstkanker. Het verhaal is nog steeds zo onwerkelijk dat ik niet weet waar ik moet beginnen. 

Op 15 mei 2017 ging Isabelle naar het OLVG-ziekenhuis in Amsterdam voor haar jaarlijkse check-up en mammografie. Deze controle was er vanwege de borstkanker die bij haar in augustus 2008 was geconstateerd. Isabelle werd toen al snel geopereerd, bestraald en in het voorjaar van 2009 heeft ze chemotherapie ondergaan. De chemo was preventief, want de borstkanker was toen niet uitgezaaid en alles was keurig weggehaald. Kanker overwonnen, door met ons ‘normale’ leven. We hadden het geluk om in 2011 en 2012 twee mooie jongens op de wereld te mogen zetten: Cis en Dex.

Maar bij deze controle kregen we schokkend nieuws. We kregen te horen dat er weer een tumor in haar linkerborst zat. Positief als Isabelle was, ging het traject weer vol energie aan: weer chemo en ditmaal een volledige amputatie en reconstructie. Isabelle werkte net in een nieuwe functie bij Nike en moest haar hele leven opnieuw stopzetten om beter te worden. In december en januari 2018 moest ze herstellen van de operatie en weer op kracht komen. De operatie was geslaagd, de tumor was weg en er waren geen uitzaaiingen gevonden.

Op 1 februari 2018 begon Isabelle weer met werken bij Nike. Na een paar weken dacht ze dat ze misschien wel iets te hard van stapel was gelopen. Ze had hoofdpijn die maar niet wegging. Wat later begon ze uitvalverschijnselen in haar rechterarm te krijgen. Isabelle werd daarom woensdag 28 februari 2018 met spoed opgenomen. De volgende dag kregen we de meest afgrijselijke diagnose: meer dan twintig tumoren – uitzaaiingen van de borstkanker - in haar hoofd veroorzaakten de hoofdpijn en konden niet behandeld worden. Het vooruitzicht was dat Isabelle tussen de twee en zeven maanden te leven had.

Ze heeft in de periode tussen 1 maart en haar overlijden op 14 augustus 2018 fantastisch gestreden, gesport, geleefd en we zijn enorm dankbaar dat ze nog zo bij ons is geweest. We hebben mooie herinneringen gemaakt met elkaar, met de kinderen. Van de Efteling tot aan een rondreis door Denemarken. Op haar veertigste verjaardag hebben we het leven gevierd. Gelukkig heeft ze ook de verjaardag van onze jongste zoon Dex nog mee kunnen maken. Voor de kinderen zijn dat hele speciale momenten geweest en ik hoop dat ze dat nog zullen herinneren aan hun moeder.

Het verdriet en de pijn van het gemis zinken in. Zo’n knappe, liefdevolle vrouw die het beste met mensen voor heeft, voor iedereen klaar staat en waarover nog nooit iemand een kwaad woord heeft gezegd. We waren zo’n goed team en zouden samen tachtig worden. Wat mis ik je. Je wilde zoveel mogelijk met z’n vieren zijn. Je gaf aan dat je vertrouwen hebt in mij, dat ik goed voor de jongens zou zorgen en je vond het goed dat het een ‘mannenhuis’ zou worden.
Tot slot gaf je in je laatste woorden mee dat mensen lief moesten zijn voor elkaar. “Naar elkaar lachen kost minder energie, dan boos kijken, of elkaar laten struikelen.” Lieve Isabelle, ik heb zo veel van je geleerd en zo van je genoten. Ik mis je elke dag en zal je nooit vergeten.

(Een uitgebreidere versie van dit verhaal verscheen in december 2018 in het blad Linda)


Isabelle heeft tussen maart en augustus 2018 getraind bij Cancer Care Center. Ze wilde haar vitaliteit zo lang mogelijk vasthouden en had – naar eigen zeggen – veel baat bij onze ondersteuning en het contact met de andere cliënten. 

Toen haar werkgever Nike aan Isabelle vroeg of ze nog wat voor haar konden doen, aarzelde zij niet en heeft ze gevraagd om een donatie voor ons. Nog in overleg met Isabelle hebben we dit bedrag gebruikt voor de ontwikkeling van het Mijn CCC platform. Hier krijgen onze cliënten ondersteuning op maat van hun eigen zorgverleners in de vorm van adviezen, tips en oefeningen. Ook de ontwikkeling van deze website is in nagedachtenis van Isabelle gesponsord door Nike.

Wij zijn Isabelle en haar man Luc zeer dankbaar voor deze steun.