"Het bericht dat ik een ernstige vorm van darmkanker had, kwam als een donderslag bij heldere hemel. De jaren daarvoor had ik af en aan last van mijn buik. Artsen stuurden me met vage diagnoses naar huis, terwijl mijn klachten ernstiger werden. Pas toen mijn vriendin ingreep en bij de derde MDL-arts aandrong op een coloscopie, kwam er duidelijkheid. Niet echt iets dat we verwacht hadden, maar tenminste was er duidelijkheid.
Trouwen in het weekend tussen diagnose en operatie
Na de diagnose ging het opeens snel: diagnose op maandagmiddag, dinsdag was er een CT-scan en op woensdag in het VUmc werd de operatie 8 dagen daarna ingepland. In het weekend ertussen trouwden we, iets waar we al maanden naartoe hadden geleefd. Wat een rollercoaster: van een enorm dieptepunt en een fantastisch hoogtepunt, naar een enorm zware operatie binnen tien dagen. Het huwelijksfeest ging los, het was een schitterende dag.
Mijn vrouw en ik zijn een team dat sterker is geworden
Aansluitend ging de knop om richting de operatie, die succesvol verliep. Al snel na de operatie was duidelijk dat er een chemotherapie zou volgen. Er volgden zes maanden, waarin ik elke drie weken chemotherapie kreeg. Fysiek heb ik geleden, mentaal was het zwaarder: acht keer een fysieke klap door de medicijnen, breekt je na een tijd mentaal op. Gelukkig was mijn vrouw altijd aanwezig. Ieder ziekenhuisbezoek deden we samen. De chemotherapieën, de scans, de andere onderzoeken en, het meest stressvolle, de uitslagen. We waren, en zijn, een team, dat in deze periode samen sterker en sterker is geworden.
Hoe fitter erin, hoe fitter eruit
In de periode van herstel na de operatie, meldde ik me al snel via een vriend bij Cancer Care Center. Ik wilde fit worden voor de chemo. Hoe fitter erin, hoe fitter eruit, bedacht ik. Voor mij betekende het sporten dat ik actief iets kon doen om het resultaat van mijn behandeling te verbeteren. Daarnaast bleek het fijn om andere kankerpatiënten te spreken of tips te krijgen van mijn fysiotherapeuten. Vanaf het moment dat bij mij de diagnose van darmkanker werd gesteld, bleek de eerst, in mijn geval zo afwachtende medische wereld, volledig mee te werken. De zorg die we op elk vlak hebben gekregen was buitengewoon goed. De chirurgen, oncologen, de verpleging en alle andere mensen in het ziekenhuis zorgden fantastisch voor ons. Hun toewijding en deskundigheid was inspirerend. Gelijk ook de zorg die we later in deze periode kregen, van de fysiotherapeuten van Cancer Care Center en van de psycholoog van het Ingeborg Douwes Centrum."
Nawoord
Jochem vertelde ons zijn verhaal een paar jaar geleden. Helaas bleek in 2019 dat de kanker terug was en genezing niet meer mogelijk. Jochem is overleden op 24 januari 2020, een dag na zijn 39e verjaardag. Wij gedenken een inspirerende, sportieve en lieve man.
Na zijn overlijden, hebben zijn familie en vrienden geld voor ons ingezameld. Hiermee hebben wij het project 2.0 OncoVitaal kunnen starten. Meer daarover kun je hier lezen.